Stilte, tranen en eindeloze pijn in Gondomar, de geboorteplaats en het graf van Diogo Jota en zijn broer: "Ze verdienden dit einde niet, niemand verdient dat."

Een enorme fan verbreekt de stilte in de Kapel van de Wederopstanding. Vertegenwoordiger Jorge Mendes en oud-voetballer João Moutinho zitten op de eerste rijen van het gebouw, naast de familie Silva. Ertegenover staan ​​twee gesloten bruine kisten, met de stoffelijke resten van Diogo José Teixeira Da Silva, Diogo Jota en André Silva , zijn jongere broer, die een wake leiden waar heel Gondomar deze vrijdag langs zal komen. Het interieur wordt bereikt na een wandeling door een enorm pad vol kransen, opgestuurd door collega's van de voetballer, vertegenwoordigingsbureaus, clubs... maar ook door buurtbewoners die deze twee broers, wier dood de muren van dit kleine stadje nabij Porto heeft overschreden, willen herdenken.

Als je de stappen van de Silva-broers, Diogo en André, volgt, zie je dat die route eerst verbonden is met een bal, en vervolgens met een doel, als dat er al was. Ana Oliveira , een buurvrouw van het gezin toen ze nog in een bescheiden huis in São Cosme woonden, boven op Gondomar, had beide. Haar zoon voetbalde met de broers in de onverharde straat waar hun wooncomplex stond. Hij zou André later in Gondomar ontmoeten. "Ik voel een groot verdriet," legt ze uit aan EL MUNDO vanaf het balkon van haar huis, naast dat van de Silva's, en barst in tranen uit.

De dood van de twee jongemannen heeft deze bescheiden buurt hard getroffen, in een stadje dat grenst aan Porto, van waaruit je de zee kunt ruiken, ook al ligt het niet helemaal aan de kust. Er is nauwelijks beweging op de straten, half asfalt, half zand. Angelo Oliveira , een andere vriend van de familie, stopt zijn kleine vrachtwagen vol bouwmaterialen op een van hen. "Het waren heel brave kinderen, erg geliefd, ze voetbalden de hele dag," zegt de metselaar, en neemt afscheid: "Het leven gaat helaas voorbij."

Op slechts 100 meter van hun huis, aan de achterkant, staat de Aguiar basisschool , waar zowel Diogo als André naar de middelbare school gingen. Een nieuw voetbalveld, met zijn versleten doelnetten, herinnert aan deze twee kinderen die "altijd vrolijk" en "heel sociaal" waren, aldus de school.

De Silva's verlieten die bescheiden, laagbouwwoningen toen Jota succes begon te boeken in het voetbal, maar zijn grootmoeder van moederskant woont nog steeds in die uithoek van Gondomar, waar twee van haar favoriete zonen niet meer naartoe kunnen terugkeren. Een enorm kruis domineert een ander voetbalveld dat leidt naar de Rua Minhoteira, de voormalige straat van de Silva's, als een geïmproviseerde ode aan wat er zou gebeuren op 3 juli 2025, op kilometer 63.300 van de snelweg A-52 die Pontevedra en Benavente verbindt.

Als er één plek is waar de herinnering aan de voetballers helder schittert, dan is het wel in de stadions van Gondomar Sporting Clube, de plaatselijke ploeg. Hier staan ​​verschillende gigantische afbeeldingen van Diogo Jota in het Sao Miguel-stadion, waar beide jongens voor het eerst de bal trapten, en in de kantoren, waar een geïmproviseerd altaar is opgezet met talloze kaarsen, berichten, bloemen en veel shirts van de club.

Fernando Ferreira , voormalig manager en directeur van de Gondomar SC-scholen, kwam zijn respect betuigen aan de overleden jongemannen. De man, ongeveer 70 jaar oud, stond roerloos voor het altaar en bedwong zijn tranen. "Ik heb er geen woorden voor, want hoe hard ik het ook probeer, ze komen er gewoon niet uit," legde hij uit aan deze krant, terwijl hij zich herinnerde dat de grootvader van de jongens, meneer Alberto, geen enkele wedstrijd van de broers miste.

Ze zeggen dat André de potentie had om de top te bereiken, maar Jota verzekerde hen altijd dat hij het zou halen. Hij maakte het waar, zoals blijkt uit het respect en de genegenheid van fans en een club als Liverpool, die heeft overwogen om de Portugese speler met nummer 20 uit het eerste elftal te halen. "Onze rivalen hadden altijd veel respect voor Jota, omdat hij erg bescheiden was," benadrukt hij. "Ze verdienden dit einde niet... niemand verdient dat," besluit hij met gebroken stem.

Het zijn moeilijke tijden in deze stad met bijna 170.000 inwoners. Afgelopen vrijdag had Luís Filipe Araújo , voorzitter van de gemeenteraad van Gondomar, een dag van rouw afgekondigd en alle activiteiten opgeschort. De vlaggen op de gemeentegebouwen hingen halfstok. "We zijn diep bedroefd. We hebben het over twee zeer jonge mannen die, met name Diogo vanwege zijn populariteit, altijd beschikbaar waren voor elke liefdadigheidsactie die van hen werd verwacht", vertelde hij aan EL MUNDO.

De burgemeester kan nog steeds niet geloven dat het laatste gesprek dat hij met Jota had, erop gericht was hem een ​​stadsonderscheiding aan te bieden voor het winnen van de tweede Nations League met Portugal. Hij wil niet nadenken over toekomstige eerbetonen voor de overledene, die er ongetwijfeld zullen komen, maar benadrukt dat de pijn die ze nu ervaren hen niet toestaat om daarover na te denken.

Araújo en leden van de raad waren verantwoordelijk voor het verwelkomen van de Portugese president Marcelo Rebelo de Sousa bij de wake van de spelers in de Kapel van de Wederopstanding, kort voor 15.00 uur. Ook aanwezig waren onder anderen premier Luís Montenegro en de bondscoach en huidige president van Porto, André Villas-Boas . Om 16.00 uur opende de begrafenisstoet zich voor het publiek, zodat iedereen die dat wenste de spelers de laatste eer kon bewijzen.